Rumia. Osobowość siłaczki

Z Magdą Gutteter, rumianką, sportową osobowością roku 2005, medalistką Mistrzostw Polski i Europy Juniorów w siłowaniu się na rękę, rozmawia Wojciech Budziłło.
- Spróbujemy się? Często słyszysz tego typu propozycje?
- Bardzo często. Najczęściej w szkole lub na jakiejś imprezie. Spróbować chcą się ze mną przede wszystkim koledzy. Daje im się na to namówić choć nie zawsze mam ochotę. Ale nie jest to męczące - szybko zdają sobie sprawę, że nie mają ze mną szans i odpuszczają.
- Armwrestling czyli siłowanie się na rękę, to bardzo oryginalna dyscyplina, jednak mało popularna. Jak to się stało, że zaczęłaś się nią zajmować?
- W 2004 roku poznałam Walentynę Zaklicką. Nasi rodzice razem pracują. Od dłuższego czasu jest zawodniczką UKS Złoty Tur Gdynia. Opowiadała mi na czym armwrestling polega, w jaki sposób ćwiczą, gdzie jeżdżą na zawody. Bardzo mnie tym wszystkim zainteresowała. Jednak prawdziwa fascynacja tej dyscypliny nastąpiła u mnie podczas zawodów, na które zostałam przez Walentynę zaproszona. Były to Mistrzostwa Europy, które odbywały się w Gdyńskim Ośrodku Sportu i Rekreacji. Od razu po nich zapisałam się do ?Złotego Tura? i zaczęłam trenować.
- Jak wyglądają takie treningi?
- Mamy specjalne maszyny na których ćwiczymy nadgarstki i palce. Poza tym ćwiczymy mięśnie podnosząc hantle. Wszystko pod doświadczonym okiem moich trenerów - Igora Mazurenko i Daniela Gajdy. Również w domu, jak trenuję sama, podnoszę hantle i robię brzuszki.
- Co ci się podoba w tym sporcie?
- Adrenalina towarzysząca zawodom. Podczas mojego pierwszego startu, który miał miejsce w grudniu 2004 roku w Luzinie w Pucharze Polski, byłam tak mocno podekscytowana i podenerwowana, tak mocno to wszystko przeżywałam, że nawet moja mama bała się do mnie podejść. Teraz podchodzę do turnieju z o wiele większym spokojem. Ale cały czas czuje ciśnienie związane z czekającą mnie rywalizacja i chęcią odniesienia zwycięstwa.
- Jakie są twoje największe osiągnięcia?
- W Luzinie zajęłam III miejsce wśród juniorów do 60 kg. w kategorii siłowania się na lewa rękę. W kwietniu 2005 roku na Mistrzostwach Polski w Choszcznie w tej samej kategorii zdobyłam wice mistrzostwo. Ten wynik otworzył mi możliwość wyjazdu na Mistrzostwa Europy, które odbyły się w czerwcu w bułgarskiej stolicy, w Sofii. Stamtąd przywiozłam brązowy krążek. Na Mistrzostwach Świata w Japonii zajęłam IV miejsce na prawą i IV miejsce na lewą rękę. Półtora miesiąca temu w Lublinie podczas Pucharu Polski zdobyłam dwa złote medale wśród juniorek w obu rękach oraz wśród seniorek złoto za lewą i srebro za prawą.
- Przypomnij od jak dawna trenujesz?
- Od połowy 2004 roku.
- Bardzo dobre wyniki w bardzo krótkim czasie. Więc na pewno nie zaskoczyło cię wyróżnienie jakie otrzymałaś od kapituły wybierającej najlepszego sportowca Rumi?
- Ależ skąd. Zaskoczyło i to bardzo. Zupełnie się tego nie spodziewałam. Zazwyczaj słyszałam, że jestem jeszcze za młoda, za krótko istnieję w sporcie aby zostać zauważonym. Tytuł ?Sportowej osobowości roku 2005 w Rumi? był dla mnie wielkim szokiem. Cieszę się, że moje miasto jest ze mnie dumne.
- Jak zareagowali twoi bliscy gdy im oznajmiłaś, że taki sport chcesz uprawiać?
- Rodzice dowiedzieli się pierwsi i nie mieli nic przeciwko. Do jeszcze większego wysiłku motywował mnie, nieżyjący już niestety, dziadek. Przed zawodami myślę zawsze o nim i wówczas czuję, że robię to również dla niego.
- A koledzy?
- Byli w poważnym szoku. Wiedzieli, że jestem szaloną osobą ale nikt nigdy nie pomyślał, że będę miała kiedykolwiek coś wspólnego z armwrestlingiem
- Prócz siłowania się na rękę, co jeszcze najchętniej robisz?
- Słucham muzyki. Ona towarzyszy mi w każdym momencie - podczas treningu, odpoczynku, gdy się uczę. Spotykam się ze znajomymi, próbuję swoich sił w fotografii.
- Dziękuję za rozmowę!