Armwrestling w Rumi: 4 medale dla Polaków

Podczas dwudniowych zawodów rywalizowano na lewą i prawą rękę w różnych kategoriach wagowych oraz w kategorii Open. Armwrestling to typowy sport walki, w którym oprócz siły oczywiście decydujące starcie ma technika.

- Najlepsi zawodnicy na świecie mają opanowanych około 50 różnych technik walki, które dobierają nie tylko według swoich indywidualnych preferencji, ale też dostosowują do stylu walki rywala. W siłowaniu na ręce dozwolone jest podpieranie się nogami o stół, przeciąganie ręki zawodnika, balansowanie ciałem, a nawet popularna „łycha”, którą znamy z podwórkowych zawodów z kolegami i która jak pamiętamy zawsze była zabroniona. W profesjonalnym armwrestlingu ważne jest ustawienie zawodników, właściwe ułożenie dłoni, wszystko po to by każdy miał równe szanse i by uniknąć kontuzji, bo przeciążenia są ogromne. Zawodnikom nie wolno też odrywać łokci od stołu, to jest karane faulem, za dwa faule następuje dyskwalifikacja. Nie wolno też specjalnie rozrywać uchwytu, po rozerwaniu, celowym lub niecelowym, sędzia wiąże dłonie zawodników i następuje tak zwana walka w pasach – opisuje zasady armwrestlingu Igor Mazurenko, prezydent Professional Armwrestling League i prezes Federacji Armwrestling Polska.

Weekendowe zawody to nie koniec armwrestlingowych emocji. Dzisiaj i jutro (21-22 listopada), również w hali MOSiR w Rumi o Puchar Świata rywalizują niepełnosprawni siłacze.

- Na trening armwrestlingu przyprowadziła mnie mama, gdy miałem 12 lat. Byłem słabym, chorowitym dzieckiem, które nie potrafiło podciągnąć się na drążku. Dwa lata później zdobyłem tytuł mistrza świata juniorów – mówi Konrad Krawczuk, który na co dzień zmaga się z porażeniem mózgowym. – Ten sport uczy i wychowuje, przywraca człowiekowi wiarę w siebie, daje niesamowitą motywację nie tylko do treningu, ale i do życia.