Bezdomny też człowiek i ma swoje prawo do szczęścia.

Ile lat jestem bezdomny? Dwadzieścia albo i lepiej – zastanawia się Roman. - Rozszedłem się z żoną, jakiś czas pomagała mi siostra. Nieraz u niej nocuję, nieraz tam, gdzie da się głowę schować.

Życie tak się potoczyło – enigmatycznie tłumaczy Krzysztof. - Najpierw był rozwód, później nie chciałem przeszkadzać, więc zostawiłem mieszkanie żonie i dzieciom. No i tak się wałęsam od dwóch lat to tu, to tam.

Panowie mają nawet poważne plany co do swojej działalności. Janusz jest w Stowarzyszeniu Pomorskiej Rady Osób Bezdomnych. Chce tworzyć oddziały w innych miastach, Rumia to miasto pilotażowe. W przyszłości ma powstać spółdzielnia socjalna, dzięki której bezdomni będą mogli pracować, zarabiać i uczestniczyć w życiu, jak inni.

Więcej w najnowszym numerze Gońca Rumskiego 22 lutego.

Przeczytaj także: o bezdomności w Rumi