Chór św. Cecylii, Rumia: Działał w czasie II wojny światowej

Zobacz też: Chór św. Cecylii, Rumia: Początki [ZDJĘCIA]

Rok 1939 to okres bardzo trudny dla chóru, pod koniec października Ks. Alojzy Knitter został aresztowany, a następnie wraz z innymi duchownymi działającymi na tym terenie rozstrzelany w Lasach Piaśnickich. Dyrygent Stankowski musiał uciekać i ukrywać się przed gestapo, aż do roku 1945.

Zanosiło się na to, iż chór zupełnie się rozpadnie, ale dzięki staraniom Ks. Alojzego Jungblutha (od 1943 oficjalnie nowy administrator rumskiej parafii) na organach zaczęli grywać niemieccy żołnierze ze stacjonujących w Rumi jednostek wojskowych. Pierwszym z nich był student teologii Josef Sporer , kolejnym Reuter (zginął jako lotnik). Do chóru Św. Cecylii dołączyli wówczas śpiewacy z dwóch innych chórów: męskiego „Dzwonu Kaszubskiego” (założony w 1938) oraz „Auxilium” (obecnie „ Lira”). Chór liczący wówczas około 50 członków śpiewał początkowo tylko w języku niemieckim. Z tego okresu zachowały się w bibliotece chóru niemieckie kolędy, msza niemiecka na głosy, oraz utwór Ludwiga van Beethovena „Die Himmel ruhmen”.

Chór św. Cecylii: dyrygent Sporer – pierwszy z dyrygentów żołnierzy w okresie okupacji

Ostatni dyrygent – żołnierz, to pilot niemiecki Bartomiej Neumaier, który był biegłym muzykiem i bardzo dobrym dyrygentem. Za jego działalności chór częściowo przeszedł na utwory w języku łacińskim. Próby odbywały się z organami przy słabym oświetleniu ze względu na obowiązujące zaciemnienie, a dyrygent często bez przepustki wykradał się opłotkami z koszar do kościoła, co groziło groźnymi konsekwencjami. Mimo trudnych warunków wojennych zdołano zorganizować kilka wycieczek, jedną nawet do Swarzewa, gdzie chór odśpiewał mszę łacińską „Sexta Pastoralis”.

Zobacz też nasz serwis specjalny: Chór św. Cecylii